Skurðstofur

Nú er svo mál með vexti að ég er einn þeirra skurðhjúkrunarfræðinga sem drógu uppsagnir sínar ekki tilbaka.  Hefðu uppsagnir á vaktakerfi okkar ekki verið birtar á sínum tíma, hefði ég aldrei farið að hætta, þetta hefur verið besti vinnustaður sem ég hefði getað ímyndað mér.  Núna hefur gangið á ýmsu á meðan verið var að finna lausn á þessu máli, og að lausnin hafi einungis fundist 2-3 klst fyrir miðnætti, og að stjórnendur hafi fyrst reynt að rétta fram sáttarhönd 2 dögum áður en uppsagnirnar tóku gildi er einfaldlega allt of seint.

Nú er ég bara komin með aðra vinnu, sem er í allt öðrum geira en ég hef áður unnið við, nefninlega öldrun.  Það er mun styttra fyrir mig í vinnu, og það munar um það, miðað við hvað bensínverðið er stöðugt að hækka.  Þetta verða mikil viðbrigði fyrir mig og einnig fyrir spítalann, því ég er ekki sú eina sem hætti núna.  Það eru 8 manneskjur sem ég veit um sem drógu ekki uppsagnir sínar til baka og er það 8,5% af hjúkrunarfræðingunum sem höfðu sagt upp.  Á deildum sem erfitt er að manna og svo tekur langan tíma að þjálfa manneskjur upp í þessi störf, þá er þetta hár fórnarkostnaður til að reyna að koma einhverju á sem vitað er að starfsfólkið mun ekki samþykkja.

Verð bara að koma því á framfæri að þetta hefur verið einstaklega stórt klúður!!!

Mun sakna ykkar á skurðstofunum í Fossvogi.  Sjáumst kannski seinna